1.Nowe Miejsce...

Dzisiaj to mój ostatni dzień tutaj. Walizki już spakowane. Sprawdziłam jeszcze raz czy na pewno wszystko wzięłam ze sobą i zeszłam na dół z walizkami.

-Jestem gotowa.- Powiedziałam smutnym, ale zarazem szczęśliwym głosem.

Może w końcu coś się zmieni.-pomyślałam.

-Ok. Idź już spakować walizki do samochodu zaraz do Ciebie dojdę tylko sprawdzę czy mam wszystko. -Pokiwałam spokojnie głową.

Wzięłam walizki i chciałam już wyjść z domu gdy sobie o czym przypomniałam.wróciłam się do salonu wzięłam zdjęcie mojej kochanej mamy. Spakowałam je do walizki i wyszłam z domu.

Spakowałam walizki do samochodu i wsiadłam do niego. Nie musiałam czekać długo na Grega. Spakował swoje walizki do i usiadł za kierownicą.

Załączył samochód, a ja ostatni raz spojrzałam na mój już stary dom.

Podróż mijała nam w ciszy, bo nikt z nas nie wiedział co powiedzieć.

Jak po przyjeździe zobaczyłam nasz nowy dom,był poprostu cudowny.Zaczęłam biegać zwiedzając każdy zakamarek domu.Gdy już wybrałam swój pokój (miałam do wyboru aż 2) zaczęłam się rozpakowywać.Niestety moje szczęście zniknęło gdy tylko otworzyłam jedną z walizek,zobaczyłam zdjęcie mojej mamy z którą łączyło się tyle wspomień które tak nagle powróciły.Usiadłam na niezwykle wygodnym łóżku i mimo tego że próbowałam być silna nie udało mi się to, zaczęłam płakać w poduszkę. Do pokoju wszedł mój brat-Greg-który usłyszywszy mój placz przyszedł mnie uspokoić.

Prawdopodobnie teraz zastanawiacie się czemu się przeprowadziłam,czemu płaczę na wspomienie mojej mamy? To wydarzyło się kilka dni temu...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Okej,pierwszy rozdział już za nami. Mamy nadzieję że wam się spodobało i będziecie chcieli więcej. Pozdrawiamy Wszystkich którzy to czytali,za co jesteśmy wam ogromnie wdzięczne

PS.Przepraszamy za błędy